ԱՐԻՍՏԱԿԵՍ ԵՊԻՍԿՈՊՈՍ ՍԵԴՐԱԿՅԱՆ (ՄԵԼԻՔ-ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ)

1881-1889 (առաջնորդական տարիներ). ԱՐԻՍՏԱԿԵՍ ԵՊԻՍԿՈՊՈՍ ՍԵԴՐԱԿՅԱՆ (ՄԵԼԻՔ-ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ): Հայ եկեղեցական գործիչ, բանասեր, պատմաբան, գրքերի հեղինակ: Ծնվել է 1845 թ. օգոստոսի 23-ին, Երևանի նահանգի Խալֆալու գյուղում: Հոր անունը` Սեդրակ: 1869-1882 թթ. եղել է Երնջակի Ս. Կարապետ և Էջմիածնի Ս. Գայանե վանքերի վանահայր: 1874-76 թթ. նա Էջմիածնի Գևորգյան ճեմարանի ուսուցիչ է, իսկ 1891-93 թթ.` նույն ճեմարանի տեսուչ: Վարել է Տաթևի, Արցախի, Վրաստանի, Իմերեթիայի և Աստրախանի հայոց թեմերի առաջնորդական պաշտոնները: Ուսումնասիրել և նկարագրել է հայոց պատմությանը և մշակույթին վերաբերող բազմաթիվ հիշատակարաններ, հայկական բանահյուսության նմուշներ: 1894 թ. հրատարակել է «Հովհաննես եպիսկոպոս Շահխաթունյանցի կենսագրությունը»: Ունի աշխատասիրություններ հայ Եկեղեցու պատմության և դավանաբանության վերաբերյալ: Հիշատակության են արժանի 1904 թ. Ս. Պետերբուրգում հրատարակված «Հայաստանյայց Եկեղեցու պատկերայագրութիւնը» ծավալուն աշխատության առաջին մասը, (երկրորդ մասը լույս չի տեսել), «Ամուսնական խնդիրներ» (1891 թ.), «Քահանայական խնդիրներ» (1900 թ.) աշխատությունները: Ունի նաև թարգմանություններ, անտիպ գործեր և այլն: Վախճանվել է 1906 թ. նոյեմբերի 10-ին Վաղարշապատում (Հ. Ս. Հանրագիտարան. Հ. 10):