ԳԵՎՈՐԳ ԱՐՔԵՊԻՍԿՈՊՈՍ ՍՈՒՐԵՆՅԱՆՑ ՏՓՂԻՍԵՑԻ

1894-1904 (առաջնորդական տարիներ). ԳԵՎՈՐԳ ԱՐՔԵՊԻՍԿՈՊՈՍ ՍՈՒՐԵՆՅԱՆՑ ՏՓՂԻՍԵՑԻ (Հ. Ս. Հանրագիտարան. Հ. 3, էջ 19): Ծնվել է Թբիլիսիում, 1847 թ. օգոստոսի 28-ին: 1872 թ. ձեռնադրվում է վարդապետ: 1874 թ. Գևորգյան ճեմարանում կոչվում է ուսուցչի պաշտոնի: 1875 թ. Ղարաբաղի թեմի առաջնորդ է և դպրոցների տեսուչ: 1878 թ. նշանակվում է Ալեքսանդրապոլի վիճակի առաջնորդ (կառուցել է Ալեքսանդրապոլի Ս. Աստվածածին եկեղեցին): 1882 թ. ձեռնադրվում է եպիսկոպոս: 1886 թ. մեկնում է Աստրախան թեմակալ առաջնորդի պաշտոնով: Այնուհետև տասը տարի, 1894-1904 թթ., վարում է վիրահայոց թեմի առաջնորդի պաշտոնը: 1907 թ. ընտրվում է կաթողիկոսական տեղապահ, 1912 թ.` Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս: Նրա գահակալության տարիները Հայաստանում եղել են քաղաքական փոթորկալի վերիվայրումների ծանր մի ժամանակաշրջան: Այդ պատճառով նա իր պաշտոնական գրություններն ու կոնդակները ստորագրել է` «վշտալի կաթողիկոս»: Նրա հմր. 349 կոնդակի հրահանգով 1924 թ. հունվարի 1-ից Հայաստանյայց Եկեղեցին պաշտոնապես ընդունում է նոր տոմարը: Բացառության կարգով, հունադավան երկրներում, հայ եկեղեցիներին արտոնվում է նախկինի նման ղեկավարվել հին տոմարով: Երջանկահիշատակ Գևորգ Ե Սուրենյանց կաթողիկոսը վախճանվել է Ս. Էջմիածնում, 1930 թ. մայիսի 8-ին և թաղվել Ս. Էջմիածնի Մայր Տաճարի զանգակատան մոտ: