წმინდა ვოსკიანთ მღვდლების ხსენების დღე

ხალხური ლეგენდის თანახმად, ვოსკიანები ეწოდება რომის იმპერატორის მიერ მეფე  სანატრუკთან   გამოგზავნილ ხუთ ელჩს, რომლებიც პირველი საუკუნის შუა ხანებში ჩამოვიდნენ სომხეთში, შეხვდნენ   წმინდა   თადეოზ მოციქულს,   მისი ქადაგებების წყალობით მოინათლნენ  და გახდნენ ქრისტიანები. მთავარი მათგანი - ხრუსი (სომხურად ვოსკი - ოქრო, აქედანაც ვოსკიანები)     ხელდასხმულ იქნა მღვდლად. წმინდა თადეოზ მოციქულის წამების  შემდეგ, ვოსკიანები განცალკევდნენ სომხეთის პროვინცია წაღკოტნის წაღკავეტის მთებში და 40 წელი განდეგილის ცხოვრებით იცხოვრეს.    ხელმძღვანელობდნენ რა ღვთის მცნებებით, ისინი მივიდნენ სომხეთის სამეფო კარზე,  ქრისტიანობა   უქადაგეს სომეხთა მეფე არტაშესსა და დედოფალ სათენიკს. სამეფო კარიდან ვოსკიანებს გაჰყვნენ მხოლოდ დედოფალ სათენიკის ნათესავები - ალანიიდან დედოფალთან ერთად სომხეთში ჩამოსული სამეფო კარის 18 მოხელე, რომლებიც მოინათლენ მდინარე ევფრატში და მთებში გაიხიზნენ. დედოფალ სათენიკის ნათესავებს, რომლებიც ვოსკიანებს გაჰყვნენ, მათი მთავრის - სუქიასის სახელის გამო, ეწოდათ სუქიასიანები. მეფის ვაჟებმა ვერ შეძლეს რა სამეფო კარის მსახურთა   დარწმუნება, რომ უკან დაბრუნებულიყვნენ, ამიტომ სასტიკად  გაუსწორდნენ მათ მქადაგებლებს. ვოსკიანები  სომეხთა ეკლესიის პირველი მოწამეები და განდეგილები არიან.   საეკლესიო   კალენდრით,  მათი ხსოვნის დღე აღინიშნება „არაჯავორაც“  მარხვის მომდევნო ხუთშაბათს ან სუქიასიანების ხსოვნის დღესთან ერთად.